Ey güzel insanoğlu, şaka şaka... bugün çok kızgınım. aslında bu benim genel tavrım. Bazı insanlar hayatınızın içine eder ama siz onlardan yine de vazgeçemezsiniz. Tıpkı size delicesine aşık olan adamı görmezden gelip angutun tekine aşık oluşunuz gibi. Dost denildiği zaman benim aklıma Zeynep gelir. Lise yıllarında çoğu zaman didiştiğim, hatta 3 hafta falan küs kalmışızdır '' ne salakça'', geriye kalan zamanlarda ise birlikte gülmekten yerlere yattığım güzel insan. yalan yok; ben dedikodu yaparım arkadaş. Kim yapmaz ki diye hayıflanmayacağım. kim yaparsa yapsın ya da yapmasın umurumda değil. Ben sadece sevdiğim insanın beni bunaltan, çekemediğim, tiksindiğim hareketlerini çevremdeki yakın insanlara anlatırım. Hatta onlarında benimle aynı fikirde olmalarını isterim. Bazı insanlar kendi kusurlarını görmezler, bende bu insanlar listesine dahilim. Üniversite boyunca mükemmel olduğunu düşündüğüm bir insanın, ki gerçekten öyle görünüyordu dışarıdan; herkesi seven iyilik meleği rolündeydi yani, alında psikolojik sorunları olan bir şizofren olduğunu düşünüyorum şu anda. Tanrım!!
Ahh lise, yılları, ne kadar masumduk. şimdi öyle mi? tabii ki hayır... Bu insanları gördükçe iki tane yapıştırıp yapılı saçlarını yolmak istiyorum aha içimdeki şeytan kendini gösterdi.
Ayrıca başkalarının sözlerine bakıp sizi kendine düşman sayan asalak insanlar var, bunlar; kendi fikirlerini dışa vuramayan, ruhu bozuk, çişe bile arkadaş sözüyle giden klasik salak kız tipidir.
Neyse, bugün çok dedikodu yaptım galiba.
Esenlikle kalın, saygılar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Aaaa, gücenirim ama düşündüğünü yazmazsan