8 Haziran 2012 Cuma

Ne kadar doğru

Beş yılım Ankara- İstanbul yollarında geçti ve her yolculuğumda bir çok şey düşündüm....
Kimi güzel anılar kimisi saçma sapan hayallerdi..
Ama çoğunluğunda pişmanlık var...
Keşke hiç olmasalardı dediklerim...

4 yorum:

  1. Ankara-İzmir yolunda uyunur. Ya mutlulukla, eve gidiyor olmanın huzuruyla, ya da hüzünle, geri dönüyor olmanın ağırlığıyla, düşünmemek için... Ankara-İstanbul yolunda düşünülür. Ya neler yapsam gidince diye, heyecanla düşünülür, telefonla konuşulur, planlar yapılır yolda, ya da neler oldu haftasonu böyle diye, değerlendirme yapılarak düşünülür, bir garip hisle düşünülür -ki bu kadar hissederim bugüne bugün 27 yıldır, hala bilmediğim garip hisler var demek... pişmanlık yok ama buralarda, herhangi birşeyden pişmanlık duymayı bırakalı çoooooooooook uzun yıllar oldu. O kadar uzun ki eskiden pişmanlık duyuyor muydum diyorum kendimi şöyle bir yoklayınca... hiç olmasaydı deme, boşver, sen sen olmazdın onlar hiç olmasaydı, ben buraya bunları yazıyor olmazdım...

    o değil de, iyi bir eşleşme olmamış mı sence de? :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok iyi olmuş...:)
      Seninde hayatın yollarda geçmiş belli:)
      Ya ne dicem Ankara'daysan bi blogger buluşması ayarlayalım tüm Ankaradakiler için ne dersin?

      Sil
  2. :/ sorma... 2003'ten sonrasını pek hatırlamıyorum :P
    ne güzel olur ya! varım ben! :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet ben bir post yazayım sende yaz blogunda bakalım ne diyecekler?

      Sil

Aaaa, gücenirim ama düşündüğünü yazmazsan