Ve ben

yine İstanbul'a gittim, 5 güne tüm sevdiklerimi sığdırmaya çalıştım. Kah güldüm kah sinirlendim.
Annemin farklı güçlere sahip olduğuna karar verdim.
Sabaha kadar dua etti... Kendi ritüelini yaparak garip bir şekilde olmayacak şeyi oldurdu.
Ve ben yine yeniden kendi evim olsun, katalogdaki evler gibi süsleyeyim diye dua ettim.
Zira başkalarıyla ortak yaşamın zor olduğu kanısındayım.
Kendimi yolculuklara vermek istiyorum. İlk hedefim İzmir... Savaşa falan çıkmıyorum sadece bir gezi...

sosyopat

Ben erkek arkadaşını kıskanmayıp normal arkadaşlarını kıskanan tiplerdenim.
Kuzenimi deli gibi kıskanıyorum.
Kardeşim gibi...
Ama onun başkalarıyla can ciğer kuzu sarması olmasına dayanamıyorum.
Sanki bana ihanet ediyormuş gibi hissediyorum.
Geçen gün ağladım neden mi?
Hem yalnızdım, İstanbul'u özlemiştim..annemi hemde hayalini kurduğum birçok şeyi ertelemek zorunda kaldım..
Üstüne bir de kuzenimi facebook'ta gıcık olduğum bazı insanlarla yakın görünce  sinirlerim tepeme çıktı.
Evet bugünlerde böyleyim kendimi alışverişe verdim depresyon mu?
Sanmıyorum...
Ama acı verici..
Çünkü uzun süredir bu ruh halim hala devam ediyor..

Bir varmış bir yokmuş

Allasen eğer okumuyorsa kimse okumuyordur!! yirmi yerden aynı yazıyı paylaşmanın anlamı nedir?
Normalde selam vermez ama yazı yazdım oku demek için selam verir. Bu kadar mı mala bağladınız?

Bazen

Bazen insan aşık olur ama kimse yoktur etrafta.
Aşık olduğun kim?
Kime bakıyorsun öyle anlamsız?
İnsanlar konuşurken sen ne düşünüyorsun öyle dalgın dalgın?
Onun olabileceği yerlere gitme çabası neden?
O kim???

Hayırrrrrr

Yok hayır bir daha bu kadar içip saçmalamıcam allahım neler yaptım ben öyle??
yo yo onları ben yapmış olamam
....
En son bir Alman'a adının rus asıllı olduğunu söylüyordum.
Kendim sanki orijin uzmanıyım yaaa allahımm!!!!

Yürü ya kulum

Yok bana yürü ya kulum denmedi henüz!!
Telefon sürekli meşgul tam hat düştü derken aaaa aradığınız kişiye ulaşılamıyor.
Fal baktırdım; 1 yıl içinde yüzük, evlilik var dedi, Allah versin dedim.
Nihayet dün içimdekileri döktüm ama karşımdaki anladı mı tam olarak emin değilim.
Telefon hala meşgul....
Lanet...
"E" harfinde biriymiş, yurt dışında yaşayacakmışım.
Acaba bir gün gerçekten güzel yemekler yapabilecek miyim?
Allah'ım meşgul olan telefonlardan nefret ediyorum.
Yakışıklı ve sevgilisine kul köle olan erkek arkadaşa sahip çirkin kızlardan da...
Allah'ım şu E harfi de biran önce karşıma çıkacaksa çıksın
Dinimiz amin

Mutlulukla hüzün arası

4 gün İstanbuldaydım, Kartal sınırlarını aşmadım, hep annemin dizinin dibindeydim.
Sadece 2 akşam biricik arkadaşımın ev görmesine gittim.
Evlenesim geldi, öyle güzel düzmüş evini, bayıldım.
Avusturya'dan yengem ve kuzenim gelmişti, İstanbul'a asıl gitme sebebim buydu. ikisini de ilk defa gördüm. Kuzenim altı aylık bir piliç, dünya tatlısı, yesen yenir yani öylesine şeker...
Duygu ablam ve Hedaye beni gülmekten öldürdüler. Komşularımız olur kendileri...
Zaten bizim apartman aile apartmanı gibi.
Farklı görüşte birçok insan huzur içinde yaşıyoruz.
(Huzur Sokağı tanıtımına benzedi:))
Annemi gerçekten özlemişim.
Bazen bazı şeyler insana ağır bir yük gibi geliyor...
Özlem gibi...
Ana kokusu gibi...
İstanbul havası gibi....
Gerçek komşuluklar gibi....

Bazı şarkılar

Bazı şarkılar hep yürek acısıdır, hep bir sızıdır...
Dinledikçe gözleriniz uzakları arar....
Ve uzaklar yakın olsa da hep uzaktır..

Ayağıma diken battı gül sandım,
Çok dostlarım düşman imiş bilmedim

Nasıl söyler insan??

Allah'ım bana güç ver.. Biranda söyleyivereyim. Hiç tereddüt etmeden...Öylesine çıksın kelimeler ağzımdan.
Karşımdaki dişlerini gösterse de korkmayayım.
İşte böyle bir durumdayım şu günlerde....