22 Şubat 2012 Çarşamba

Nerede yaşamın bittiği yer?

"Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar, ve ben, ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak, bu kadar mavi, bu kadar geniş olduğuna şaşarak, kımıldamadan durdum, sonra saygıyla toprağa oturdum, dayadım sırtımı duvara, bu anda ne düşmek dalgalara, ne baş aşağı, ne baş yukarı, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım... Toprak, güneş ve ben, bahtiyarım” 


Nazım Hikmet....


Şimdi yüreğimde gerçekten ince bir sızı var...

2 yorum:

Aaaa, gücenirim ama düşündüğünü yazmazsan